Start van het project en het surfweekend

Op de maandagmiddag kwam het plasmide binnen voor mijn project, kon ik eindelijk beginnen! Stiekem was ik een beetje zenuwachtig om zoiets kleins en duurs in mijn handen te hebben om te kweken. Het gen moest geïntroduceerd worden in de bacterie E.coli XL-10 gold en BL-21. De XL-10 is voor het klonen van de bacterie met het gewenste gen en voor opslag. De BL-21 is voor de expressie van het eiwit. BL-21 is dan ook de bacterie waarmee ik verder werk in de expression trails om daarna het gen te zuiveren. Het kweken was goed gelukt, dus ik kan nu vaker opnieuw beginnen bij de expression stap als er bijvoorbeeld andere omstandigheden getest gaan worden. Een SDS-gel is een specifieke gel voor het scheiden van eiwitten op gewicht in Dalton. Ik weet dat mijn gen ongeveer 60 Dalton moet wegen vanuit theoretische berekeningen. De SDS-gel had ik geladen met whole cell (hele celmembraan) en cell lysate (kapot membraan van de cel) samples vanuit verschillende temperaturen (37°C, 28°C en 18°C) en verschillende IPTG-concentraties (0.1 mM, 0.5 mM en 1 mM). Er was te concluderen dat het gen het beste uitdrukt rond 37°C. Met die temperatuur wordt nu verder gewerkt met een grote hoeveelheid van 100 ml.

Het was niet zomaar een weekend voor een uitstapje maar het was ook Mathilde haar verjaardag op zaterdag. Esmée en ik hadden de vrijdag van tevoren ballonnen en slingers opgehangen met leuke teksten erop. Mathilde vond het een leuke verrassing en fleurt het appartement ook een beetje op, naast de post-notes met leuke dingen en gezegdes die wij tot nu toe hebben gedaan/gezegd. De mama van Mathilde had de vrijdag een heerlijke cheesecake laten bezorgen waar wij drie lekker van hebben genoten.

De zaterdag begon vroeg omdat wij om kwart voor 9 bij de bus moesten zijn die naar het surfweekend in Raglan vertrok. We waren met een grote groep studenten die er allemaal zin in hadden. Het hostel waar we verbleven had een mooie locatie met een mooi uitzicht op de zee tussen de tropische bomen door. Na een cursusje op het drogen hoe een surfboard werkt en welke houding het beste is, mochten wij het water in. We werden in kleine groepen weggebracht naar het strand waar we een wetsuit aankregen en een surfboard op de breedte van jouw lichaam. Het water was zó koud in het begin maar eenmaal pendelen, het water inlopen en surfen was de kou snel verdwenen. Wat een leuke ervaring was dit! Tis niet moeilijk maar je moet gewoon doen dan is het genieten van de golven en de keren dat je van het board afvalt. In het water leerde ik Dimphy kennen, een leuk meisje uit Zeeland die net als ik beetje vrees had voor de golven. Na een uurtje was het surfen klaar en moesten we even wachten tot de volgende groep klaar was. Eenmaal terug in het hostel ging iedereen zich douchen en eten van de bbq. In de avond was er een feest georganiseerd, waar er nog gezongen werd voor Mathilde. Rond een uur of 2 in de nacht was het wel weer tijd om de oogjes dicht te doen.

In de nacht van zaterdag op zondag ging de klok een 1 uur vooruit, dus vanaf nu tot de tijd in Nederland achteruitgaat is het 11 uur tijdverschil. Dus veel slaap had niemand gehad als om half 9 de wekker weer ging. Er was op de terugweg nog een stop bij de Hamilton tuinen en een waterval toen door naar huis in Auckland.