Rugby Auckland tegen Tasman en Tiritiri Matangi (b

Eigenlijk had ik niks te doen op vrijdagavond en dacht lekker te chillen omdat de volgende dag een dag wandelen was op het vogel eiland. Tot dat een paar mensen ons meevroegen naar een rugby wedstrijd Auckland tegen Tasman. Nu we hier toch zijn kunnen we het beter ook maar gelijk in het echt gezien hebben. Zo doende gingen wij met zijn vijven op pad en in het stadion kwamen we nog een paar bekende tegen. We kregen bij binnenkomst vlaggen met het Auckland logo erop, zodat we konden juichen als er gescoord werd! En dat werd ook veel gedaan het was 39-10 voor Auckland geworden. Er zat natuurlijk ook genoeg entertainment bij in de pauzes en genoeg eten/drinken tentjes er omheen. Na een leuke, overwinnende avond waren we weer thuis.

Om 7 uur ging de wekker weer. Veel te vroeg… rugzak inpakken met broodjes, fruit en genoeg drinken omdat wij naar het vogel eiland gingen. 75 minuten met de veerboot naar Tiritiri Matangi island, een heel stuk van Auckland vandaan. Toen we aankwamen varen was er maar 1 steiger voor de boot en werd met primitieve dingen de trap neergelegd om ook weer makkelijk te kunnen afbouwen. Het waaide hard op het eiland en je zag nergens iets van huizen of aanpassingen door de mens. De vogels zongen uit volle borst en waren druk met heen en weer vliegen. Met een prachtig uitzicht over de zee naar de andere eilanden en de zon die scheen beloofde het een mooie dag te worden. De bomen op het eiland waren gigantisch groot en sommige zelfs over de 600 jaar oud. Wij hadden met zijn drieën twee gidsen meegekregen, dus hadden we alle kans om te vragen over de planten, vogels, insecten en reptielen op het eiland. De aller mooiste vogel vond ik de HiHi (stitchbird) met zijn zwarte kopje, gele kraag en wit lijfje. Maar de Tui zong het aller mooiste van allemaal en kan wel 300 liedjes onthouden om te fluiten. Na de wandeling naar de top van de berg zaten wij rustig te eten op een bankje tot Mathilde naar links keek en twee kiwi’s zag! Eentje was nog heel klein en de andere was ongeveer zo groot als mijn hand. Een geweldig moment! Ook hebben wij de kans gehad om een koppel Kõkako’s (blue wattled cow, bijna uitgestorven vogels) te zien en om twee broedende Kororã’s (little blue penguin) te zien. Het moment na het eten dat wij terug liepen naar beneden via een andere route en een prachtig uitzicht hadden over het vol begroeide bos, de zee en de vogels was het moment dat ik op een paradijs was. Vol rust, ontspanning en natuur beter kon de dag niet worden.